"பிரமை....!"

பின்னிரவு தாண்டியும்...
பின்னியபடி கால்கள்...!
பின்னந் தலைக்கு....
தலையனைக் கைகள்...!
புரண்டு படுக்க
முரண்டு பிடிக்கும் மனம்...!
பிசுபிசுக்கும் நினைவுகளில்....

தனியொரு இரவை
தனியொரு மனிதனாய்....!
தவிர்க்கத் துடிக்கிறேன்...
தண்ணீர்க் குடிக்கிறேன்...!
இரவுக்கு பின்னும் நீளும் என்
உறவுப் போராட்டம்...
உணர்வுப் போராட்டம்...!!

சூழும் மயான மௌனத் தீயில்
பாழும் மனம் சிதை எரியும்...!
எழும் தனிமை எரிக்கும் ரணம்
தழும்பாய் நிலைக்கும் என் தனிமை...!!

நிழலுருவம்  ஒன்று
எனைப் பார்ப்பதாய்.....
என்னையே சுற்றி வருவதாய்...! இரவில்...
ஏற்படும் பிரமை...!!,
நிசமாக இன்னும்
எத்தனை நாள் கடும் தவமோ.....?