"மனிதம்"

பிரியமான என் பேரமைதியே...!
உன்னை பின் தொடர்கிறேன் 
என் மனக் காயங்கள் ஆற்று.


ஓடைநீரில் உள்ளுறையும் 
குளிர்ச்சியில் என் மனம் நனை.
உருக்கு ஆலை உலையில் 
என் எண்ணம் துவை.


சிந்தனைகளின் சிறுமை நீக்கு.
புடம் போட்டத் தங்கமாய்
பொன்னொளி வீசட்டும்
என் செயல்கள்.


புன்னைகையால் எனைப் 
பூரிக்க வைக்கும் பூந்தென்றலே..!
இன்னெழில் கூட்டும் உன்னெழில்
இதயம் விரும்புகிறது.


கற்பனைகளில் பூத்துச் சிரிக்கும் 
கற்பகத் தருவே...!!
கனவுகளாகும் என் இலட்சியங்களுக்கு 
கண்களால் உயிர்த் தருகிறேன்.


உறக்கமிலா உலகத்தில் 
இறந்து கொண்டிருக்கும்   
"மனிதம்" மலர...
உயிரால் ஒரு ஓலை எழுதுகிறேன்.


"மனிதம் பூத்துச் சிரிக்கட்டும்".