"ஊழ்வினை...."

முந்நொரு சென்மம் சேர்ந்திருந்த வாசம்
முப்பாழ் வினையில் முளைத்த நேசம்
இப்பாழ்ப் பிறவியின் மயக்கம் பேசும்
தாழ்த்திறக்கும் திறவுகோல் தடம் பார்த்து...


மாயத்திரை கிழித்து மயக்கம் அறுத்து
வாழும் முறை வகுக்கும் வலியன்
தீரும் வரை விடாது விதியின்
தீயில் வதங்கும் பயிராய் உயிர்.


நடுங்கும் மனம் நாளது போக
ஒடுங்கும் உயிர் வானது போக
கடிந்தும் நலிந்தும் மனம் வாட
காணாக் கிழவி கண்ணாட வரும்


கனவும் நினைவும் சுயம் மாற்ற
மாயப் பிறப்பின் மர்மம் மாதவள்
முடிச்சவிழ மூன்றின் வினையவிழ நேசம்
நெக்குருகும் பாசவலை விரித்த விதி.


யாரடி நீ..? நான் பெற்ற சீரடி நீ..!
கூறடி உன் ஒற்றைக் கூற்றுக்கு
காலம் காத்திருக்கும்...
காதல் பூத்திருக்கும்...
ஞாலம் நனிசிறக்கும் வாழ்வே வா...!!


தூலமும் ஞானமும் துயிலும் சூட்சுமமும்
வாலனறிவால் வந்திங்கு சேர்ந்த வரம்.
தொங்கும் உயிர்த் தூங்கா இரகசியத்
தொடர்பின் முடிச்சில் தொடரும் உறவே...!!

விழிகளின் ஈரம் விழுதுகளாய் இறங்க
கன்னத்தில் பதியும் நினைவு வேர்கள்
ஒற்றைத் தடம் பதிக்கும் உயிரின்
இரகசியப்பாதை நீ மட்டும் வாராயோ..!?








தத்தளிக்கும் உணர்வுகளில்... தவிக்கும் சீவன் ..!
முத்தெடுக்க மூழ்கும் முக்கடல் சங்கமம் 
மூச்சடைக்க காற்றுக் கதவடைக்கும் காலன்
வழியடைக்க விழிப் பிதுங்கும் விதி.