"ஆன்ம இராகம்"....!

அதோ என் கோவில்...!

இங்கேதான் என் இறை
எப்போதும் இருக்கிறது.
ஓடோடி வரும்...
ஒவ்வொரு முறையும்
கதவடைப்பில்...!

ஆன்மாவின் இராகம்
அழைக்கிறது.
என் ஆன்மாவின்
இராகங்கள் இதோ உனக்காக...

உன்னை குரலால் தொழுகிறேன்.
கவிதையால் ஆராதிக்கிறேன்.
எண்ணங்களால் பூசிக்கிறேன்.
எவ்விதமாய் மாசுப்பட்டேன்...? 
எனக்கு மட்டும் கதவடைப்பு....?!

இருப்பினும் என் துதிகள்...
யாவும் உனக்காய்...!
விழிகளில் விளக்கேற்றுகிறேன்..!
வெளிச்சத்தில் என்னைக் காண்பாய்..!!

ஏ...!
என் இறையே...
உன்னை அருகமர்ந்து
தரிசிக்க தவமிருக்கிறேன்.

பாவங்கள் படியாத இந்த மலரை
உன் பாதங்களில் சமர்ப்பிக்கிறேன்.
காம்புகள் காயும் முன் காண்பாயோ...!

ஆழ்மனதமர்ந்து என் ஆழம் காண்கிறாய்.
உள்ளிருந்து கொண்டு உடன்வர மறுக்கிறாய்..!
நிழலென பின்தொடர்வேன் நிசத்திலும்
நீயறியாயோ என் துணையே....!!

வாழ்வில் வளம் சேர்க்கும் 'தமிழ்' தந்தேன்.
வாட்டம் நீங்க வாராயோ "என் தமிழே"..!
நீ என் மொழி... நீ என் வழி...
நீ என் விழி... நீ என் தழி...!!

ஆர்ப்பரிக்கும் சூழலில் உன்னை சரணடைகிறேன்.
ஆரவாரம் இன்றி எனை ஆட்கொண்டருள்..!
பேதமைகளில் பொருந்தா வண்ணம்
"பேரருட்செய்" பெருந்தகையே...!!

நின் தீர்த்தங்களில் என் தேகம் நனையட்டும்
நின் திரவியங்களில் என் மனம் குளிரட்டும்
நின் மூர்த்தங்களில் என் ஆன்மா அமரட்டும்
நின் கீர்த்தனைகளில் என் சுதி சேரட்டும்.

கடைக்கண் பார்வையில் தழுவிக்கொள்.
காதலின் விளிம்பில் விம்மித் தவிக்கும்
என் சீவனை....!!
கரங்களில் ஏந்தி கரையேற்று.

இப்படியாகத்தான் உன்னை நேசிக்கிறேன்.
எப்படியேனும் எனைத் தேற்று.