”அன்றிலும் நானும்”

அன்றிலொன்று அலர் மலர் மேல்

அமர்ந்த வண்ணம் ஆடிப் பாடி

ஆழ்துயில் மேவும் அழகு காண

வான்முகில் வந்து சிவிகை வீசும்

நதிமுகம் காண நறுமுகைத் தாவும் 

நறுமுகை முந்த நதிப் பாயும் 

சலசலக்கும் நதியின் அழகில் சிலிர்த்து 

கலகலக்கும் மனம் பளப்பளக்கும் நீர்மேனியில்

மதி மயங்கும் மதி நிழல் 

வண்ணம் கண்டு அலையும் அதனுடன்

பின்னலிட்ட மின்னலில் பின்னிக் கிடக்கும்

பேரழகு மின்னிக் காட்டும் அன்றிலை

சொட்டும் சாரலில் கொட்டும் சுகம்

கொட்டமடிக்கும் இரவில் கொட்டும் பனியில்

வட்டமிடும் எண்ணம் தொட்டுவிடும் தூரம்

வானவில் வாழ்வில் அன்றிலும் நானும்.